Het waarom van de lange blogpauze…
Het was vorige zaterdag al 4 maanden, paatje.
Het is bijna niet te geloven. Nog altijd heb ik het gevoel dat je zomaar hier binnen kunt komen. Dat ik je zomaar kan bellen om iets te vragen en je dan vlug-vlug de telefoon aan ma geeft omdat je niet graag belt. Je zou genoten hebben van het weer vandaag, pa. Het is zonnig en koud en echt wandelweer. Hoeveel kilometers heb jij niet rondgelopen in jouw dorp. Elke dag weer jouw kilometers, steeds hetzelfde parcours, zodat de mensen ongerust waren toen op een dag “Luitje” niet meer passeerde. Je vond dat wel grappig, maar je was ook triest over het waarom… Onlangs maakte ik nog eens “koekecréme”, pudding met speculoosje. Deze keer vermengd met veel tranen omdat het me herinnerde aan jouw laatste maaltijden en ook dat je er toch nog zo hard van genoot. Daarom, omdat ik weet dat eten en genieten door jou aan mij werd doorgegeven, ben ik hier terug om mijn kookkunsten te delen met anderen en hopelijk genieten ze evenzeer als wij dat kunnen!
Het recept voor “koekecréme”
500 ml melk
120 ml room
2 vanillestokjes
5 dooiers van ei
100 g fijne suiker
30 g maïszetmeel
200 g speculaaskoekjes
Breng de melk met de suiker en de room aan de kook op een zacht vuur. Schraap met een fijn mes het merg uit de vanillestokjes en voeg merg en stokjes toe aan de melk. Klop de eierdooiers met de suiker luchtig. Voeg het maïszetmeel toe en klop goed door.
Haal de vanillestokjes uit de melk. Giet een scheut warme melk bij de eierdooiers en roer tot een glad mengsel. Giet dit bij de rest van de melk terwijl je voortdurend roert.
Doe de speculaaskoekjes in een plastic zakje en ga er met een deegroller over of breek in kleine stukjes. Verdeel de helft van de verkruimelde koekjes op de bodem van 4 glazen. Giet er de pudding op en strooi er de resterende koekjes over. Laat in de koelkast volledig afkoelen.
Smakelijk!